Η καθημερινότητα της ζωής ενός εφήβου μοιάζει με ζωντανό μωσαϊκό από συναισθήματα, προκλήσεις και ανακαλύψεις. Από το πρωί έως το βράδυ η διαδρομή της εφηβικής ζωής μοιάζει με καθημερινό ταξίδι αυτο- ανακάλυψης, εμπειρίας σχέσεων και προσωπικής ανάπτυξης.
Αν προσπαθήσει να μπει κανείς για λίγο στα παπούτσια αυτής της καθημερινότητας θα μπορούσε να κατανοήσει τις προκλήσεις και τις μοναδικές προοπτικές που διαμορφώνουν αυτόν τον έντονα μεταμορφωτικό κύκλο ζωής.
Η μέρα ξεκινά συνήθως με τον επίμονό χτύπο του ρολογιού , όταν δεν καλείται κάποιο άλλο από τα μέλη της οικογένειας να παίξει το ρόλο του ξυπνητηριού. Η ανάγκη για λίγα ακόμη λεπτά ύπνου έρχεται αντιμέτωπη με τις πολλές ευθύνες μιας μέρας που ξεκινά… Ο καθρέφτης γίνεται ¨πεδίο πειραματισμού¨ της προσωπικότητας. Ο τρόπος χτενίσματος και η επιλογή των ρούχων αντανακλούν την εξελισσόμενη αίσθηση του εαυτού. Η έξοδος από το σπίτι σηματοδοτεί την αρχή μιας καθημερινής μάχης ισορροπίας ανάμεσα στις υποχρεώσεις και τον προσωπικό χρόνο.
Το σχολείο αποτελεί ένα χώρο διεκπεραίωσης μαθημάτων, σχέσεων με συνομηλίκους και διαφόρων κοινωνικών πραγματικοτήτων. Η αίθουσα δεν είναι μόνο χώρος μάθησης της τετραγωνικής ρίζας ή μιας ημερομηνίας στην ιστορία. Είναι ο χώρος που εξελίσσεται ένα μεγάλο μέρος της ζωής ενός εφήβου. Κοινωνικές ιεραρχίες, εκκολαπτόμενες προσωπικές σχέσεις και η ανάγκη για αποδοχή δημιουργούν ένα δυναμικό τοπίο καθημερινής διάδρασης και σχηματοποιούν την ιστορία που αφηγείται ο έφηβος για τον εαυτό του και τους άλλους. Φιλίες διακόπτονται, συμμαχίες δημιουργούνται στα πλαίσια μιας άρρητης σειράς κανόνων που διαμορφώνουν αυτόν το μικρόκοσμο.
Στη μεσημεριανή πιθανή διακοπή ο έφηβος μπορεί να βρεθεί να συμμετέχει στο οικογενειακό τραπέζι. Πρόκειται για μια ¨παύση¨ στο στρόβιλο της εφηβικής καθημερινότητας. Συζητήσεις με τους γονείς και με αδέλφια μπορεί να αποτελέσουν αφορμή για σύνδεση ή έντονη αντιπαράθεση. Η πρώτη μπορεί να βοηθήσει στη συνέχεια της μέρας, η δεύτερη να προσθέσει επιπλέον άγχος σε μια ήδη βεβαρημένη καθημερινότητα.
Το απόγευμα η μέρα συνεχίζεται με υποχρεώσεις. Διάβασμα και εξωσχολικές δραστηριότητες οδηγούν τον έφηβο σε μια λεπτή ισορροπία διαχείρισης του χρόνου. Η πίεση για ακαδημαϊκές επιδόσεις έρχεται συχνά σε αντίθεση με την επιθυμία για ελεύθερο χρόνο και προσωπική εξερεύνηση. Η διελκυστίνδα αυτή φαίνεται να καθορίζει τις ώρες μετά το σχολείο. Η επιθυμία και η υποχρέωση.
Μέσα σε όλο αυτό το πλαίσιο ο ψηφιακός κόσμος αποτελεί τη νέα παράλληλη καθημερινότητα για τον έφηβο. Το κινητό είναι πηγή σύνδεσης και πεδίο δυνητικής σύγκρισης , αυτο-αμφισβήτησης και αναζήτησης επιβεβαίωσης. Και μόνο η προσπάθεια που χρειάζεται να καταβάλει κανείς για να ¨υπάρχει¨ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αποτελεί από μόνη της μια περίπλοκη δεξιότητα. Ο έφηβος καλείται να φροντίζει συνεχώς για τη διαδικτυακή του εικόνα.
Η μέρα τελειώνει και το φως της οθόνης του κινητού φωτίζει την κρεβατοκάμαρα καθώς ο έφηβος αναστοχάζεται τα γεγονότα. Ώσπου να ξεκινήσει η επόμενη μέρα! Μια νέα διαδρομή προκλήσεων, συναισθημάτων και ανακαλύψεων.
Η εφηβεία είναι μια ηλικιακή βαθμίδα σύνδεσης της παιδικής ηλικίας με την ενήλικη ζωή. Από το κοινότυπο στο υπερβολικό, κάθε στιγμή πορείας στον καθημερινό λαβύρινθο είναι μια στιγμή ανακάλυψης και διαμόρφωσης προσωπικής εμπειρίας.
Με εκτίμηση,
Μήτση Βίκη
Σύμβουλος – Ψυχοθεραπεύτρια